We krijgen het ontbijt op de kamer geserveerd, het is iets anders dan we gewend zijn. Ik ga bij de supermarkt die hiernaast zit een jus d'orange halen. Buiten is het al goed warm en de zon staat al hoog aan de hemel. We willen vandaag een beetje rustig aan doen, we rijden naar de zee. Hier is een Sculpture Park, waar beelden van diverse kunstenaars uit verschillende delen van de wereld staan. Het park ligt naast een legerbasis en de ene na de andere straaljager gaat de lucht in. Op het pad wat door het park loopt liggen duizenden dode wormen en dat stinkt nogal. De zon brandt op onze hoofden, zo warm hebben we het nog niet gehad. We lopen naar de zee , die is behoorlijk ruig en het strand bestaat uit stenen, platte stenen. Dus even lekker zitten is er niet bij. Er is geen zuchtje wind. In de schaduw van een boeddhabeeld gaan we even zitten. We horen in onze verbeelding de sirenes al, want je mag hier vast niet gaan zitten. Taiwan is namelijk een land met héél veel regels en eigenlijk mag je hier niet veel. Ik ben ook al een keer op de vingers getikt om dat ik water dronk op het metro station. Maar daardoor zijn de mensen wel allemaal zeer relaxed. Niemand ergert zich aan een ander. Gisteren kwamen we langs een hele grote supermarkt en vandaag zijn we even een kijkje gaan nemen. Alles verkrijgbaar en het leuke hier is, je mag alles proeven. Overal staan bakjes met proefhapjes. Een oudere dame spreekt ons aan en ze vindt het geweldig dat wij door haar land reizen en ook nog met z'n tweeën. We kopen een paar bananen en besluiten naar de Subway te rijden en daar een broodje te eten. Vanuit hier rijden we naar het Liyumeer , dit meer werd door een aardbeving gevormd in de Gutonglan rivier. Het is nu een recreatiemeer, hier heb je ook een Sculpture Park, ook van diverse kunstenaars, waaronder The View van de Nederlandse Karin van Sommeren. Hoe de mensen hier recreëren geen idee, er is geen plek om je handdoek even neer te leggen, je mag niet bbq-en of hotdogs verkopen, niet kamperen. Maar wel een waterfiets huren, gelukkig. We vinden de bergen op de achtergrond interessanter, omdat donkere wolken de bergen overkomen. Het zal vanavond vast wel gaan regenen. Aan het begin van de avond lopen we de stad in, we gaan eerst nog even naar een bakker om broodjes te kopen voor morgen. We weten nu hoe analfabeten zich moeten voelen, alles is geschreven in Chinese tekens en we vragen iemand of ze ons kunnen helpen, gemak dient de mens, ze spreken geen Engels en ze gebruiken een vertaalmachine op hun mobiel en laten het woord in het Engels aan ons zien. Top. We nemen nog een kijkje bij een Chinese snackbar, ziet er allemaal goed uit. Je kan een bakje vullen met kant en klare snacks. Mij lijkt het wel wat, maar Gaston is bang dat het eten er al een tijdje ligt. Dus kijken we verder, zo komen we bij de Mac Donalds uit. Voor de verandering ook lekker en met een cappuccino na. We lopen daarna nog even verder en komen nu bij een echte Chinese supermarkt terecht, interessant wat er allemaal aan bijzondere groenten ligt. Ook ontdekken we een soort Jamin, alleen met iets andere soorten snoep. Ze hebben allerlei soorten spekjes, maar de rest is ondefinieerbaar. Tot op heden is er geen regen gevallen.