Tegen het middaguur nemen we een taxi naar de Dubai Marina, eigenlijk vragen we ons nog af waarom we hier nog in een taxi stappen. Het is een rit van 45 minuten en ook deze chauffeur rijdt als een idioot. Gaston roept af en toe, ho, ho, ho (Niet zoals de kerstman). Maar we weten nu wel waarom alle namen van de gebouwen hier beginnen met Burj, dit betekent gebouw. Gelukkig komen we hier ook heelhuids aan en genieten we van deze mooie omgeving en zien dat ze bezig zijn met veel nieuwbouw. We slenteren wat rond en gaan ergens op een terrasje zitten om te lunchen, een lunchdeal. We hadden wel zin in een bagel met gerookte zalm, maar die kostte € 18,00 per bagel, beetje overdreven. De tijd vliegt en we willen ook nog naar de Mall of the Emirates, waar je ook de Ski Dubai hebt. Hier kan je het hele jaar door skiën. Het is druk in deze Mall. Ik heb zin om te shoppen, bijna 4 weken geen winkel van binnen gezien (behalve de 7/11). Ik ga van alles passen, maar weet niet zo wat ik wil. Bij een dames zaak Punt Roma, hangt genoeg wat ik echt mooi vind. Als ik Gaston wat laat zien en terug loop naar mijn paskamer zitten er ineens twee dames in mijn paskamer, mijn zonnebril al ontvreemd mijn blouse hangt er nog wel. Ik verzoek ze mijn zonnebril terug te geven en kijk er erg boos bij. Uit een mouw komt mijn bril te voorschijn, mijn shop plezier in meteen over. Ik meld het bij het personeel en zij bieden hun excuses aan, niet nodig. Ze spreken de dames ook nog aan. Ik wil hier weg. We lopen naar de Ski Dubai en er zijn best veel mensen binnen, het is er twee graden onder nul. Nou daar kunnen wij de komende winter nog genoeg van genieten. We gaan een cappuccino en een milkshake drinken. Hierna nog wat winkels bezocht, maar de winkel Punt Roma blijft in mijn hoofd hangen. Gaan daar nog een keer naar toe, het is er rustig en koop er een leuke blouse. Het is ondertussen al 19.30 uur en we nemen een taxi naar de Burjaman Mall, waar ook ons hotel zit. Het is ontzettend druk op de weg en we doen er drie kwartier over, ondertussen ben ik zo ziek als een hond van deze rit. Optrekken, remmen en dat driekwartier lang. We gaan naar de Italiaan en kunnen buiten op het terras zitten. Ik vraag om ijs, om mijn polsen te koelen. Probeer toch een beetje te eten.