Dag 11, Hualien - Taitung

Vandaag een rit van 178 kilometer, klinkt weinig, maar wij weten nu wel beter. We doen er acht en half uur over. HELP. We maken wel regelmatig een stop omdat er veel bezienswaardigheden onderweg zijn. Het is zwaar bewolkt en het waait behoorlijk, maar wel 23 graden. Een reden om hier je winterjas aan te trekken. Wij lopen in shorts en tshirt, dus vallen we uit de toon. Onze eerste stop is bij Fangliao beach, met de harde wind niet echt aantrekkelijk, de zee wel. Mensen attenderen ons er op dat we helemaal naar beneden kunnen en dat doen we ook, we hebben het gevoel dat we in de jungle rijden. Hier zien we nog een stukje blauwe lucht. Even verderop komen we uit bij de Fanshuliao River Gorge, we kunnen er komen via een loopbrug en genieten van deze diepe en groene kloof die 45 meter breed is en 70 diep. Hier wonen nog altijd mensen van de Ami-stam en er zijn veel van deze bewoners gestorven in deze kloof door ongelukken. Bij onze volgende stop horen we rare geluiden, het blijken apen te zijn. We zien ze niet, maar horen ze wel. Ook worden we gewaarschuwd voor giftige slangen en giftige bijen en dat er wilde honden lopen. Een gezellig plekje. We komen door een Ami dorp, waar ze druk bezig zijn met worstjes bakken. We twijfelen of we er ook één gaan nemen, je weet niet wat er in de worstjes zit en hoe ze gekoeld zijn. Doorrijden dan maar. Ondertussen is het begonnen met regenen en begint het steeds harder te waaien. Je moet je shirt vasthouden, anders sta je zo in je nakie. Er ligt veel vulkanische gesteente in de zee, ivm een vulkanische uitbarsting, lang geleden. We komen langs een vissershaven en nemen een kijkje. Er zijn hier ook grotten in de buurt en als we daar aankomen begint het te regenen. De grotten zijn gesloten ivm restauratie. Via een Taiwanees kerkhof komen we eindelijk bij Immortal Island aan, deze wordt verbonden door een 320 meter lange voetgangersbrug, met 8 bogen. De brug werd in 1987 gebouwd en de bogen staan voor de golven. Ondertussen is het gaan stormen en als we op de brug staan heb je het gevoel dat je er elk moment van af kan waaien, vonden we wel spectaculair. Eino, speciaal voor jou, we hebben eindelijk een tshirt voor je gevonden, nou maar hopen dat ie past en dat je de kleur leuk vindt. En anders gewoon bij de stapel op de zolder. In Chenggong is er elke middag om 15.00 uur een vismarkt en laten wij daar nou precies om 15.00 uur aankomen. We kijken onze ogen uit. Zulke grote vissen hebben wij nog nooit in het echt gezien, we zijn onder de indruk. Ondertussen is de veilingmeester druk bezig met de verkoop. Onze laatste excursie van vandaag is een waterkanaaltje die zo aangelgd is dat door optisch bedrog het lijkt alsof het water omhoog stroomt. Echt bijzonder. Om 17.00 uur komen we aan bij ons hotel in Taitung, het personeel spreekt geen woord engels. Nextdoor is de Subway en we gaan daar even wat drinken en alvast het reisverslag van vandaag tikken. We vragen of er een restaurant in de buurt is en we worden verwezen naar een Chinees restaurant een stukje verder op. Er wordt geen Engels gesproken en de menukaart is ook niet in het Engels en ze hebben geen plaatjes. Vertaler erbij, zo komen we tot dumplings en gebakken rijst met kip en een frisdrank. Het smaakt goed en als ik ga betalen denk dat ik opgelicht ga worden, nee dus, het bedrag is zo laag dat ik een fooi geef, maar die wordt niet geaccepteerd. We slenteren nog even door de stad en gaan dan terug naar het hotel.

Dag 10, Hualien

We krijgen het ontbijt op de kamer geserveerd, het is iets anders dan we gewend zijn. Ik ga bij de supermarkt die hiernaast zit een jus d'orange halen. Buiten is het al goed warm en de zon staat al hoog aan de hemel. We willen vandaag een beetje rustig aan doen, we rijden naar de zee. Hier is een Sculpture Park, waar beelden van diverse kunstenaars uit verschillende delen van de wereld staan. Het park ligt naast een legerbasis en de ene na de andere straaljager gaat de lucht in. Op het pad wat door het park loopt liggen duizenden dode wormen en dat stinkt nogal. De zon brandt op onze hoofden, zo warm hebben we het nog niet gehad. We lopen naar de zee , die is behoorlijk ruig en het strand bestaat uit stenen, platte stenen. Dus even lekker zitten is er niet bij. Er is geen zuchtje wind. In de schaduw van een boeddhabeeld gaan we even zitten. We horen in onze verbeelding de sirenes al, want je mag hier vast niet gaan zitten. Taiwan is namelijk een land met héél veel regels en eigenlijk mag je hier niet veel. Ik ben ook al een keer op de vingers getikt om dat ik water dronk op het metro station. Maar daardoor zijn de mensen wel allemaal zeer relaxed. Niemand ergert zich aan een ander. Gisteren kwamen we langs een hele grote supermarkt en vandaag zijn we even een kijkje gaan nemen. Alles verkrijgbaar en het leuke hier is, je mag alles proeven. Overal staan bakjes met proefhapjes. Een oudere dame spreekt ons aan en ze vindt het geweldig dat wij door haar land reizen en ook nog met z'n tweeën. We kopen een paar bananen en besluiten naar de Subway te rijden en daar een broodje te eten. Vanuit hier rijden we naar het Liyumeer , dit meer werd door een aardbeving gevormd in de Gutonglan rivier. Het is nu een recreatiemeer, hier heb je ook een Sculpture Park, ook van diverse kunstenaars, waaronder The View van de Nederlandse Karin van Sommeren. Hoe de mensen hier recreëren geen idee, er is geen plek om je handdoek even neer te leggen, je mag niet bbq-en of hotdogs verkopen, niet kamperen. Maar wel een waterfiets huren, gelukkig. We vinden de bergen op de achtergrond interessanter, omdat donkere wolken de bergen overkomen. Het zal vanavond vast wel gaan regenen. Aan het begin van de avond lopen we de stad in, we gaan eerst nog even naar een bakker om broodjes te kopen voor morgen. We weten nu hoe analfabeten zich moeten voelen, alles is geschreven in Chinese tekens en we vragen iemand of ze ons kunnen helpen, gemak dient de mens, ze spreken geen Engels en ze gebruiken een vertaalmachine op hun mobiel en laten het woord in het Engels aan ons zien. Top. We nemen nog een kijkje bij een Chinese snackbar, ziet er allemaal goed uit. Je kan een bakje vullen met kant en klare snacks. Mij lijkt het wel wat, maar Gaston is bang dat het eten er al een tijdje ligt. Dus kijken we verder, zo komen we bij de Mac Donalds uit. Voor de verandering ook lekker en met een cappuccino na. We lopen daarna nog even verder en komen nu bij een echte Chinese supermarkt terecht, interessant wat er allemaal aan bijzondere groenten ligt. Ook ontdekken we een soort Jamin, alleen met iets andere soorten snoep. Ze hebben allerlei soorten spekjes, maar de rest is ondefinieerbaar. Tot op heden is er geen regen gevallen.

Dag 9, Taroko NP - Hualien

We worden door de vogels gewekt, als we naar buiten kijken hangen de wolken behoorlijk laag. Dat blijkt elke morgen het geval te zijn. Met deze lage bewolking kunnen we nog niet op pad gaan, maar wel wat langer van het ontbijt genieten. Om 11.00 uur gaan we dan op pad, vanuit het hotel kan je naar een Pagode lopen. We moeten nogal wat treden omhoog, blijkt ineens de route niet verder te gaan in verband met een typhoon die een maand geleden over het eiland raasde. Flink balen, er gaan wel mensen naar boven en Gaston twijfelt of hij het ook gaat doen. We zien dat de trappen er nog staan, maar de relingen zijn verdwenen. We gaan naar beneden. De weg die door die deze Gorge (kloof) heen loopt is net zo spectaculair als de Gorge zelf, deze is in 1956 door mensen uitgehakt, eerst bedoeld als militaire route. De mensen die de weg hebben gebouwd woonden in dit gebied en spraken geen Taiwanees en werden daardoor uitgebuit. Er zijn dan ook meer dan 450 mensen omgekomen tijdens de werkzaamheden. We stappen in de auto en rijden de Gorge(kloof) nog verder in. Als we een stop maken komt er auto met caravan aan rijden en stopt bij ons. Ik vraag of er campings zijn, maar de mensen spreken geen engels. Voor hun geen probleem, ze beginnen een verhaal af te steken. Ik haal mijn schouders maar op en knik af en toe maar JA. We lopen hier een stukje en Gaston besluit de trappen naar beneden te nemen. We zien er een hangbruggetje. Ik blijf boven. Officieel was deze route ook afgesloten ivm de typhoon. Gaston kon toch nog naar beneden en bij het hangbruggetje komen. Hierna stappen we in de auto en rijden terug richting de kust. Al vrij snel komen we een langere hangbrug tegen, (de oostelijke ingang en uitgang naar de Chilai Berg) en hier kunnen we allebeide naar toe, je mag er maar met acht personen tegelijk op lopen. Dat wordt in de rij staan. Het uitzicht is spectaculair. Bij de overkant aangekomen, moeten we helaas terug om dat deze route ook is afgesloten, jammer. We stoppen ook nog een keer bij de Bridge of Motherly Devotion, hier zijn we gisteren ook geweest en waren zeer onder de indruk. We komen bij een volgende hangbrug aan, helaas kan je hier alleen op als je een reservering via internet hebt gemaakt, hebben wij niet/wisten wij niet. We stoppen nog bij een restaurantje en eten er een broodje, even nog nagenieten van dit natuurwonder. Eindelijk komen we aan bij de Eternal Spring Shrine. Wat ziet het er mooi uit. Aan het begin van de Taroko NP is nog wel een route open en Gaston gaat er een gedeelte van lopen, de Shakadang Trail, hij blijkt er helemaal in z'n uppie te lopen. Hij komt met prachtige foto's terug. Wat hebben we hier een geweldige en indrukwekkende dag gehad. Om 16.30 uur rijden we het Taroko NP uit en rijden naar ons boetiek hotelletje in Haulien. Net voor het donker komen we eraan. We gaan eten bij Mr. Wang, het eten is zo scherp dat mijn neus leeg loopt en ik geen smaak meer heb. Mr. Wang zei "een beetje scherp". Het eten van Gaston is ook erg scherp, alleen hij vindt dat lekker. Frisdrank om te blussen hebben ze niet, we krijgen thee bij het eten. We kunnen ook nog water krijgen. Tot op heden hebben we nog nergens frisdrank of alcohol op de menukaart zien staan, zelfs niet in het restaurant van gisteren. Gelukkig zit verderop een Mac en scoren daar nog een cola.

Dag 8, Luodong - Taroko NP

Om 09.30 vertrokken uit Luodong, we hebben 120 km voor de boeg. Hier gaan we 5 uur over doen, we mogen de hele rit maar 40 km rijden. We rijden langs de kust en komen de mooiste rotsformaties en kliffen tegen. Waar we kunnen stoppen, maken we een korte stop om te genieten van de omgeving. Tegen 12.00 uur komen we, denken wij bij een wegrestaurant aan. Even een sanitaire stop en misschien een hapje eten. Het is een grote hal waar je eten kan kopen en veel snoep, we hebben nog een broodje bij ons die we gisteren bij een bakkerij hebben gekocht en eten die op. Tot op heden waren de openbare toiletten spik en span, maar deze laten we schieten. Het stinkt er enorm dat de hoge nood gelijk weg is. De route is prachtig en op een bepaald moment rijden we de Taroko Kloof binnen, dit is Taiwan's meest bijzondere fenomeen. De woeste Liwu rivier heeft in de loop van miljoenen jaren een inmense kloof uitgesleten, met een lengte van 20 kilometer en marmeren bergwanden tot wel 1000 meter hoog. De weg loopt dwars door de bergen en in dit spectaculair mooi gebied kan je een wandeling maken langs rivieren, watervallen en hangbruggen. Dit staat morgen op het programma. We zijn dan ook behoorlijk onder de indruk van dit natuurschoon. We maken dan ook meerdere stops. Wat een nietig gevoel krijg je als je hier naar beneden en naar boven kijkt. Ons hotel is midden in dit natuurwonder, het is een vijfsterren hotel. Ook deze kamer is weer een juweeltje, met een ruime badkamer en een toilet met verwarmde wc bril. Gaston vindt dat laatste maar niks, ik vind het wel prettig. Het balkon is zeer ruim, waar we nog even vertoeven. Boven op het dak is een zwembad en enkele jacuzzi baden. Gaston gaat nog even relaxen in een jacuzzi en ik ga bij het zwembad relaxen. In het hotel is het behoorlijk koud, alsof ze de airco op nul hebben staan. Gelukkig kunnen we het op de kamer wat warmer maken. In het hotel zijn twee restaurants, een à la carte restaurant en een buffet restaurant, we kiezen voor de laatste en het eten is verrukkelijk. 's Avonds kunnen we nog genieten van een aboriginal dansshow, nog steeds woont er op dit eiland een Thao stam, de oorspronkelijke bewoners van Taiwan dat destijds Formosa heette. Ze laten ons verschillende dansen zien. We kunnen vanaf ons balkon meegenieten, gelukkig maar want er wordt verwacht dat de gasten meedansen.

Dag 7, Taipei - Luodong

We hebben met het autoverhuurbedrijf afgesproken dat iemand ons bij het hotel op komt halen, dat leek ons wat makkelijker. De dame in kwestie is er precies om 09.00 uur en heeft onze huurauto al bij haar, worden we gelijk in het diepe gegooid. We maken de papieren in orde en kunnen vertrekken. Dwars door Taipei heen, Gaston brengt ons veilig buiten de stad, er zijn zo ontzettend veel wegen dat kan je niet uitleggen. Als je naar links moet, dan zijn er 4 wegen die naar links gaan maar toch alle vier een andere kant op. Dit zullen we vandaag nog veel vaker tegenkomen. We rijden naar het noorden naar het Yehliu Geopark, het is een korte rit die lang duurt om dat nogal druk is. Op de parkeerplaats kunnen we nog een plekje bemachtigen, we kopen entreekaarten en lopen het park in. Yehliu is een stuk kust waar het weer en seismische activiteit hebben samengewerkt om een groot aantal bizarre en vreemde rotsformaties te maken. De rotsformaties hebben vreemde structuren en vormen waar allerlei figuren in worden gezien. De beroemdste rots is Queen's Head, waarvan een replica is gemaakt omdat het origineel teveel werd aangetast door aanrakingen van de toeristen. Het origineel staat er nog steeds en vele Chinezen poseren voor deze rots. Het is nu verboden om de rotsformaties aan te raken, doe je dat toch dan word je teruggefloten, best grappig om te zien. We vinden het een bijzonder fenomeen en zijn hier best lang. Het is warm en erg druk. Het heeft even tijd nodig om hier weg te kunnen rijden in verband met de enorme drukte, De taiwanezen ontvluchten namelijk in het weekend met z'n allen de drukte uit de stad. Vanuit dit punt nemen we de weg langs de kust, je mag hier maar 50 rijden en dat op een 4 baans weg, zo wordt het een lange rit. We maken wat korte stops, we zijn blij dat we gisteren nog bij een bakkerij broodjes hebben gekocht want we komen niets tegen waar we kunnen eten. Tegen vijf uur zijn we in Luodong, in één keer vinden we het hotel. Het zit in een druk straatje en we moeten de auto onder het hotel parkeren, dat gaat via een autolift. Na het inchecken gaan we direct naar de nightmarket, die om de hoek zit. Het is er gezellig en behoorlijk druk, voor sommige stalletjes staan lange rijen. Gaston ziet de beroemde worst op een stokje alweer en koopt er één. Het is een worst met daarom heen aardappelpuree en die wordt dan gefrituurd, erg lekker. We maken een rondje en bij stalletje eten we gebakken kip met noodles + gebakken ei. Smaakte zeer goed. We kopen nog een paar broodjes voor morgen. We zijn op tijd terug op onze kamer en zijn moe maar voldaan.

Dag 6, Taipei

De vermoeidheid is niet erg goed voor mijn gemoedstoestand, ik sta toch maar op.Gaston heeft vannacht goed geslapen, gelukkig in ieder geval 1 van ons die een goede nachtrust heeft gehad. Tijdens het ontbijt zitten we naast een ouder koppel uit Engeland. We kletsen wat en wisselen wat ervaringen uit over Taipei. Wat ik best wel bijzonder vind, is dat als we hier westerse mensen tegenkomen er altijd gegroet wordt of er wordt een praatje gemaakt. Het miezert, maar de temperatuur is hoog en het voelt benauwd aan, we nemen een taxi naar het National Dr. Sun Yat -Sen Memorial Hall, dit is een monument voor de in de tweede wereldoorlog omgekomen soldaten. Dr. Sun Yat-Sen werd gezien als de nationale vader van China en wordt ook wel beschouwd als de oprichter van het moderne China. Deze man heeft veel betekend in de Tweede Wereldoorlog, voor alle disciplines, landmacht, marine en luchtmacht. Hij is is in het harnas gestorven. We zijn hier weer net op tijd om de wisseling van de wacht mee te maken. We lopen nog even rond, er is ook een expositie van Yang Arthur, die prachtige beelden heeft gemaakt en vorig jaar is gestorven. Als we buiten staan worden we door een oudere man aangesproken en we maken een praatje met hem, zijn engels is zeer goed. Hij wijst ons de weg naar de metro. Achter dit monument staat een stadion, dat nooit afgebouwd is, ziet er van buiten mooi uit. Bij de metro zien we een Mall en besluiten hier een cappuccino te drinken en een broodje te eten. Ondertussen is het droog geworden en lijkt het een warme en zonnige middag te worden. We nemen de metro naar Xinbeitou, dat buiten de stad ligt, hier heb je hotsprings. Het is beste een lange rit en de metro rijdt bovengronds, zo zien we nog eens wat van de omgeving. Het is jammer dat het zo'n grauwe stad is. Het bestaat voornamelijk uit lichtgrijs betonnen flatgebouwen, verder is het een zeer schone stad met erg veel regels, maar daardoor heb je geen ergernissen en dat vinden wij best wel positief. Als we in Xinbeitou aankomen lopen we via een route naar de hotsprings, dit is dan ook het laatste bord die nog Engelse informatie geeft, we zien alleen nog borden met Chinese tekens. We passeren de bibliotheek, die lijkt op een Amerikaanse ski-lodge, gebouwd van hout en staal. We nemen een kijkje binnen, ziet er wat slordig uit. Buiten onder de bomen staan allemaal mensen die druk bezig zijn met hun smartphones, of er niets anders bestaat. We nemen een kijkje bij het hotspring museum, hier moeten we onze schoenen uit doen en krijgen een paar slippers aan die niet zitten, we sloffen nu net zo als de Taiwanezen. Gaston loopt nog even naar beneden waar ooit de eerste hotspring is ontsprongen. Eindelijk zijn we aangekomen bij de Hotspring Valley, we genieten van de warme omgeving en de zon op onze rug. Alle hotels in de omgeving hebben hun eigen hotspring. We nemen ook nog een kijkje in het Ketagalan Culture Center, we hadden er iets meer van verwacht. De meeste afdelingen zijn gesloten. Er staan poppen met klederdracht. Aan het eind van de middag nemen we de metro terug naar de stad, we gaan er bij Zhongshang uit om hier een hapje te eten. Onder in een Mall gaan we eten, ik kies deze keer voor een echt Taiwanees gerecht, een groote bowl met noodlesoup en een gefrituurde stuk kip en een bordje mais, ik moet zeggen het is niet mijn ding. Gaston koos voor een kleine kom soep, gefrituurde kip en rijst met varkensvlees. Vooraf nog groente kroketjes en een een stukje zoete aardappel. Onze laatste dag in Taipei zit er op en we kunnen wel zeggen dat we erg veel indrukken hebben op gedaan. Het is een stad met veel bezienswaardigheden.

Dag 5, Taipei

De jetlag heeft ons in zijn greep, gisteren al op tijd proberen te gaan slapen, maar het lukt gewoon niet.

De wekker horen we vandaag wel en ik besluit toch maar direct op te staan ondanks de vermoeidheid.

De dag begint prachtig en de temperatuur is zeer aangenaam, dat komt dat er geen wind is.

Taipei is in het algemeen altijd bewolkt en het regent er veel, gelukkig deze week niet ookal geeft de buienradar dat wel aan.

Na het ontbijt gaan we naar een bank om geld te pinnen, wat niet lukt.

Gelukkig hebben we nog wat geld en als we vanavond onze metropassen inleveren krijgen we de borg nog terug.

Een bankmedewerker wil wel met ons naar een andere bank lopen, maar daar hebben wij geen zin in.

In het metrostation proberen we ook te pinnen en ook dat lukt niet.

Vandaag gaan we naar de Taipei Zoo om de panda's te bewonderen, het blijkt er maar één te zijn.

Blijven indrukwekkende dieren, in Chendung waren het er wat meer. De entree van de dierentuin is maar € 1,75, een koopje.

De dierentuin is best groot, alleen zijn er maar weinig dieren. Van elk soort zijn er 1, 2 of 3 dieren uitgezonderd de zebra's, kamelen, impala's.

Er was zelfs maar 1 kangoeroe. Er zijn veel groepen schoolkinderen, in alle leeftijdscategorieën.

We hebben geen zin om de hele dierentuin te bekijken en besluiten

de shuttle trein naar de kabelbaan te nemen. Deze kan je vanuit de dierentuin nemen. De kabelbaan brengt ons naar het Maokong station.

We komen met twee dames in een gondola te zitten, ze spreken ons in het Chinees aan en blijven Chinees tegen ons spreken ook al zeggen en gebaren wij dat we ze niet verstaan. Wat maakt het ook uit. Het is hier boven een stuk frisser.

Boven op de berg Maokong ontdekken we ook een pinautomaat en hier lukt het pinnen wel. Buiten het kabelbaan station komen we direct uit bij enkele eettentjes. We gaan het nu toch echt proberen, bami en een worst op een stokje. Smaakt goed.

We maken een korte wandeling en gaan ergens een cappuccino drinken, betalen hier weer de hoofdprijs (€ 4,50 per cappuccino).

Om een uur of drie nemen we de kabelbaan terug naar beneden, deze keer kiezen we voor een glasbodem gondola. Het begint al donker te worden. Vanuit hier een stukje lopen naar de metro, nu kunnen we even blijven zitten. We moeten nog overstappen en daarna stappen we uit bij de Taipei 101. We willen wachten tot het helemaal donker is en dan de toren op. Deze toren is 508 meter hoog en staat op de vijfde plek van de hoogste torens in de wereld. Op dit moment zitten we onder de toren te genieten van een cola, die zijn namelijk zeer schaars verkrijgbaar. Gelukkig zit hier een Mac.

Om 17.30 gaat Gaston aan de bami met garnalen, het is goed scherp, zijn neus gaat ervan open. Ik eet wel nadat we in de toren zijn geweest.

Om 18.00 uur nemen we de lift naar de 91ste verdieping in 37 seconden zijn we boven. Nu krijg je pas echt een indruk hoe groot deze stad is en is het in het donker altijd mooi om een stad van boven te zien, helemaal omdat het hier zo bewolkt is overdag. We gaan ook nog een paar verdiepingen hoger om nog een kijkje in de buitenlucht te nemen, helaas is het uitzicht vanaf hier niet zo spectaculair, omdat ze er alles aan hebben gedaan om niet van deze toren af te kunnen springen.

Als we weer naar beneden willen moeten we in de rij staan.

We eten hier nog wat en gaan dan richting hotel.

Dag 4, Taipei

Om 09.30 uur schrikt Gaston wakker en maakt mij ook wakker. Wat een nacht, zeer kort geslapen.

Tot 10.00 uur is het ontbijt en we springen onder de douche en trekken snel iets aan. Beide hebben op dit moment ge

en trek. Ik probeer toch een broodje naar binnen te werken en Gaston eet toch een behoorlijke maaltijd.

Om 10.30 uur staan we buiten en maken een plan de campagne. We nemen de metro naar de Confucius Temple.

We lopen langs een houtzagerij, garages en andere rommelige zaakjes. De Confucius Temple is gebouwd in 1925. Het

is een rustige tempel, hier komen geen drommen aanbidders van hun goden. Wij vinden het een beetje te rustig en iet wat saai.

We mogen nog een wens doen en moeten een papiertje met een chinese spreuk richting de tempel houden en een wens doen.

Op het schoolplein van een school aan de overkant zijn kinderen bezig met een soort ochtend gymnastiek. We lopen van de ene tempel

naar de andere tempel, de Baoan-Temple, op deze plek werd in 1760 de eerste tempel gebouwd door immigranten uit Tong'an.

De tempel werd in 1995 gerestaureerd waarvoor zelfs een prijs door Unesco werd gewonnen. Er worden verschillende goden aanbeden,

maar de belangrijkste is Baosheng Dadi, god van de medicijnen en beterschap. Er zijn mooie muurschilderingen

van Chinese legendes en er is mooi houtsnijwerk te zien.

Naast de tempel zit een klein koffie zaakje, waar we onze eerste betaalbare cappuccino drinken.

Bij een fruit stalletje kopen we 2 bananen, voor het geval wij weer geen restaurant vinden die heeft waar wij van houden, het hoeft maar iets van

rijst te zijn.

Hier wordt voornamelijk tofu gegeten of varkens - of eenden tong en dat zijn nou niet bepaald onze lekkernijen.

We zijn in de buurt van het Taipei Expo Park, de Expo die hier in 2010-2011 was. Gaston vindt het wel interessant, maar ik ga me op e

en bankje nestelen en 3 kwartier later is Gaston terug met wat foto's van het park. Gelukkig kunnen we hier eten en kiezen we voor een taco

met kip. Vanuit hier nemen we een taxi naar het National Revolutionary Martyr's Shrine, we komen langs het Grand Hotel, wat in Chinese stijl

gebouwd is. We komen net optijd bij de NRMS aan, wederom is het 15.00 uur en de wisseling van de wacht, het blijft indrukwekkend.

Dit enorme monument met een oppervlakte van 52000 vierkante meter herdenkt meer dan 300000 burgers en soldaten die stierven in

diverse oorlogen. Het bestaat uit een Sanctuary in het midden met aan de zijden een herdenkingsmonument voor burgers rechts en voor militairen links.

Het monument is gebouwd in 1969. Na de wisseling van het de wacht is ook meteen uitgestorven en lopen we nog met z'n tweeën langs de bronzen

bustes, van de gevallen burgers en soldaten. We zijn onder de indruk van de soldaten die de wacht houden, ze knipperen nog niet eens met hun ogen.

We informeren tot hoe laat het National Palace Museum open is, tot 18.30 uur en besluiten een taxi daar naar toe te nemen.

Dit is museum is één van de belangrijkste bezienswaardigheden van heel Taiwan met miljoenen bezoekers per jaar. Het museum bevat meer dan 5000 jaar

Chinese kunst. De meeste van de 654000 voorwerpen zijn afkomstig van het vaste land van China, uit de verboden stad van Beijing, ze zijn afkomstig van Chinese

Keizers en werden in 1949 door Chiang Kai-Shek naar Taiwan gebracht, reden waarom China de collectie nog steeds claimt.

Het is een inmens gebouw wat in Chinese stijl gebouwd is, we kopen tickets en vragen direct maar hoe we bij het hoogte punt van het museum kunnen komen,

een kool met een insect gemaakt van jade, deze komt uit de Qing dynasty (1644-1911). Deze plek wordt dan ook het drukste bezocht en er staat een behoorlijke rij.

Ik had er meer van verwacht maar het ziet er wel bijzonder uit. Verder staan er allerlei vazen, potjes en beelden van jade en goud.

Er is ook een gedeelte met boeken.

We nemen een taxi naar onze laatste stop van vandaag de Shilin Market, het is een beetje een kermisachtig iets. Je kan boogschieten, ballonnen kapot schieten,

ringen gooien en darten. We nemen een ander weggetje en komen bij de eetkraampjes terecht, we eten een bakje raspatat en Gaston eet ook nog een bakje

gebakken kool met ei en mais. We lopen via een duister achteraf straatje weer naar de winkelstraat. Hier wordt voornamelijk kleding verkocht en Gaston past nog

een jasje, helaas te klein.

We zijn vlakbij een metrostation en gaan richting het hotel, via een 7/11 zijn we rond 20.00 uur terug.